załatwiać
Look at other dictionaries:
załatwiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, załatwiaćam, załatwiaća, załatwiaćają, załatwiaćany {{/stl 8}}– załatwić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, załatwiaćwię, załatwiaćwi, załatwiaćwiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
załatwiać — ndk I, załatwiaćam, załatwiaćasz, załatwiaćają, załatwiaćaj, załatwiaćał, załatwiaćany załatwić dk VIa, załatwiaćwię, załatwiaćwisz, załatwiaćłatw, załatwiaćwił, załatwiaćwiony 1. «dokonując starań, zabiegów doprowadzać coś do skutku, do końca»… … Słownik języka polskiego
załatwiać się – załatwić się — {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} oddawać mocz lub kał {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
załatwić — Załatwiać (swoją, naturalną) potrzebę zob. potrzeba 1. Załatwić kogoś na cacy, na szaro zob. zrobić 14. Załatwić z kimś rachunki zob. rachunek 3 … Słownik frazeologiczny
czynić — Mieć z kimś, z czymś do czynienia a) «mieć z kimś kontakty, stykać się z kimś, z czymś; załatwiać z kimś sprawy»: W latach osiemdziesiątych mieliśmy do czynienia ze spontanicznym powstawaniem wielu ruchów ekologicznych. S. Kozłowski, Ekorozwój.… … Słownik frazeologiczny
potrzeba — 1. euf. Chodzić, iść, pójść, wyjść itp. za (swoją, własną) potrzebą; załatwiać (swoją, naturalną) potrzebę «chodzić, pójść, wyjść itp., żeby oddać mocz lub kał; oddawać mocz lub kał»: – Wychodzę za własną potrzebą, zaraz wrócę – powiedziałem do… … Słownik frazeologiczny
robić — 1. Mieć co robić «mieć dużo zajęć, obowiązków»: (...) odbiorców przesyłek i przekazów pocztowych jest bez liku – listonosze mają co robić. SN 14/01/1999. 2. Nic sobie nie robić, niewiele sobie robić z kogoś, z czegoś «lekceważyć kogoś, coś»:… … Słownik frazeologiczny
swój — 1. Dobić, dopiąć, przestarz. dokazać swego «osiągnąć zamierzony cel, pokonując trudności»: Moim marzeniem jest zobaczenie Nowej Zelandii i myślę, że uda mi się kiedyś dopiąć swego. Eurost 7/2000. 2. Dostać za swoje «zostać ukaranym, ponieść… … Słownik frazeologiczny
bezdusznie — bezdusznieej przysłów. od bezduszny Postępować bezdusznie. Bezdusznie załatwiać klientów … Słownik języka polskiego
boczek — m III, D. boczekczku, N. boczekczkiem; lm M. boczekczki 1. zdr. od bok w zn. 1 Ułożyć dziecko na boczku. 2. «mięso z boku wieprza, dolna część półtuszy wieprzowej» Boczek gotowany, wędzony. Plasterki boczku. Jajecznica na boczku. 3. pot. tylko w… … Słownik języka polskiego
